Pejgamberi s.a.v.s dhe vogëlushja e cila u bë e lumtur

Fëmijët janë të gëzuar.Sot është Bajram.E kush nuk gëzohet në Bjaram!Po për fëmijët është me të vërtetë një ditë e veçantë.Në mëngjesin e Bajramit, ndërsa ndërsa të gjithë njerëzit i vizitojnë njëri-tjetrin, fëmijët të veshur me rroba të reja, luajnë dhe vrapojnë të gëzuar.Mirëpo, një vajzë e vogël ishte ulur në një qoshe dhe qante pa nxjerrë zë.Ajo kishte vënë kokën midis duarve dhe po vështronte fëmijët që luanin. I shihte dhe qante pa pushim.
Pas namazit të Bajramit e, pasi u uroi Bajramin të gjithë muslimanëve, Profeti ynë i dashur a.s, bashkë me ca shokë shkuan për të vizituar disa miq të tjerë.Kur shihnin se Profeti a.s po vinte drejt shtëpisë së tyre, muslimanët dhe familjet e tyre gati sa nuk fluturonin nga gëzimi.

Teksa po dilte nga një shtëpi që sapo e kishte vizituar, diku në një qoshe pa një vajzë të vogël që po qante.Iu afrua.E përkdheli lehtë, pastaj e pyeti me butësi: "Voglushe, të gjithë fëmijët po qeshin dhe po lodrojnë.Përse qan? Sot është Bajram dhe të gjithë njerëzit duhet të jenë të gëzuar.Më trego, çfarë të ka mërzitur?"
Vajza e vogël, përmes lotëve , vështroi njeriun që e pyeti maq ëmbël e me dashamirësi prindore. Vajza pushoi lotët dhe nisi të tregojë: "Bajramin e kaluar babai ishte me ne, por tani nuk është më.Në luftën e fundit luftoi krahë përkrah me Profetin dhe ra dëshmorë.Mungesa e tij më hidhëron shumë.Të gjithë fëmijët kanë rroba të reja dhe para xhepi.Ndërsa nëna ime nuk mundi as të më qep rroba të reja as të më jap para xhepi.Qenka e dhimbshme dhe e vështirë të jesh jetime".

Kur vajza mbaroi së treguari, lotët iu shumuan.Mezi shikonte nisi të qante me zë të lartë.
Pejgamberi s.a.w.s e dëgjoi me vëmendje, u hidhërua shumë kur dëgjoi këto fjalë të dalura nga zemra e vajzës së vogël jetime.Ai ia përkdheli flokët përsëri voglushes dhe i tha:
"Mos qaj, moj bijë! Ngrije kokën! Nëse dëshiron, unë jam babai yt, Fatimja është motra jote dhe Aisheja nëna jote.Si thua, moj bijë, a e pranon?"
Vajza e vogël e ngriti kokën dhe e vështroi me vëmendje njeriun që po i afronte dashuri prindore.Nuk vonoi dhe e njohu.Para saj qëndronte Profeti a.s. Vajza u gëzua aq shumë, sa me gjithë fuqinë e zemrës iu përgjigj: "Po"
Pejgamberi s.a.w.s e morri për dore vajzën e vogël dhe shkuan në shtëpinë e tij.Menjëherë vajza e Pejgamberit a.s Fatimja ia lau duart dhe fytyr, ia krheu flokët,i veshi rroba të reja dhe të bukura. Ndërsa bashkëshortja e Pejgamberit a.s Aishja i dha për të ngrënë dhe ca para xhepi për Bajram.

Vajza e vogël e ndjeu veten të lumtur.Kur doli jahstë për të luajtur, disa fëmijë e panë se nga cila shtëpi doli, u bënë kureshtarë dhe e rrethuan menjëherë. Ata e pyetën: "Pse sytë e tu kanë kaq shumë dritë?" Vajza e vogël u përgjigj: "Sot, unë, jam fëmija më i lumtur në botë! Tashmë edhe unë kam një baba, kam një nënë, kam një motër!"
Fëmijët, njëri pas tjetrit, i afroheshin vogëlushes t`i merrnin pakëz lumturi nga lumturia e pakufishme që e kishte pushtuar vajzën e vogël.
________
Marrë nga: /uniteti.com/